حسابداری بانکی

نسبت کفایت سرمایه در ساده ترین شکل خود می گوید بانکها برای رویارویی با ریسک هایی که متوجه دارایی هایشان است به چه میزان سرمایه نیاز خواهند داشت و وقتی نهاد ناظر یا همان بانک مرکزی این نسبت را ابلاغ می کند در واقع حداقل سرمایه مورد نیاز برای پوشش ریسکهای دارایی ها را که باید هر بانک داشته باشد تعیین می کند بنابراین از نظر تکنیکی نسبت کفایت سرمایه از تقسیم سرمایه به میزان ریسک دارایی ها بدست می آید نکته ای که شاید برای علاقه مندان مطرح باشد این است که چطور ممکن است نسبت کفایت سرمایه در برخی بانکها منفی شود چون اگر فرض کنیم یک بانک ۱۰۰ واحد دارایی داشته باشد که همه آن ۱۰۰ واحد در معرض ریسک ۱۰۰ درصدی یا حتی بیشتر قرار بگیرد مثلا در این مثال مان فرض کنیم ریسک ۱۰۰ واحد دارایی بانک ۱۰ برابر و معادل ۱۰۰۰ واحد تشخیص داده شود و سرمایه بانک ۱۰ واحد باشد بنابراین صورت کسر عدد ۱۰ و مخرج عدد ۱۰۰۰ خواهد بود نتیجه نسبت کفایت سرمایه هرچند ۱ درصد خواهد شد اما منفی نمی شود پس دلیل اینکه نسبت کفایت سرمایه در برخی بانکها منفی است چه می باشد؟ زیرا برای اینکه نتیجه یک نسبت ریاضی منفی گردد یا صورت باید منفی باشد یا مخرج که از نظر مفهومی عدد منفی در اقتصاد و مالی وجود ندارد پس چطور این اتفاق حادث می شود پاسخ این است که طبق دستورالعمل محاسبه کفایت سرمایه بانک مرکزی ، برخی دارایی ها می بایست به عنوان اقلام کاهنده از سرمایه بانک که در صورت می آید کسر گردد و وقتی میزان دارایی های کاهنده در صورت کسر بیشتر از سرمایه شود صورت کسر منفی و نهایتا نتیجه کسر یا نسبت نیز منفی خواهد شد اما سوال یا نکته مهمتر این است که مثلا وقتی می گوییم نسبت کفایت سرمایه یک بانک منفی فلان عدد است دقیقا چه مفهومی در بر خواهد دا حسابداری بانکی...